Blog

Dit is niet de blog die ik je wilde sturen

Ik had ‘m al bijna af, mijn nieuwsbrief voor november. Mooie anekdote, bruggetje naar zingen. Nog even nalezen en klaar. Dacht ik… Toen trapte ik in een oude valkuil.

 

Een irritante les op een doodnormale dinsdagochtend


Negen uur.
Mijn zoontje is op school. Ik zit met een kopje thee in een heerlijk opgeruimde kamer achter mijn laptop. Nou ja… dat was het idee.

In de realiteit prop ik kleurpotloden in een la. Veeg hagelslag van tafel. Struikel over lego. En als ik dan toch bozig, oh nee, bezig ben… zet ik meteen maar even de wasmachine aan. Want dan kan de was buiten drogen.

Half tien. Ik zit achter mijn laptop. Geen man overboord. De ochtend is nog lang. En ik heb maar een uurtje nodig voor mijn nieuwsbrief. Nog even nalezen, beetje redigeren en klaar.  

Half elf. Niet klaar, maar hee… ik ben een fontein! Het blijft maar stromen. Ik ben helder als een bergbeek. Wat nou stoppen? Ik ga door!

Half twaalf. Ik haat schrijven. Ik kan er niks van. En ik vind er geen bal aan. Het is door modder waden om er vervolgens met een vod uit te komen. Maar… Dat vod. Móet. Af.

 

Zo doe ik het de volgende keer : )   

Een monnik harkt de tuin. Maar als de klok slaat, bergt hij zijn hark op. Hij leest de Bijbel. Als de klok slaat, gaat het boek dicht. De rest van de tuin komt morgen. En de Bijbel… nou ja. Die heeft ‘ie waarschijnlijk al wel vaker gelezen. ; ) 

De monnik traint zijn vermogen om te stoppen. Die tuin komt op orde. En die Bijbel komt uit. Als je maar harkt. Als je maar leest. Morgen weer verder.

Deze kunst is niet alleen voor de monnik. Ook voor jou en mij. De edele kunst van het stoppen.

 

Wat valt hier te winnen? 

De woorden die bij me opkomen zijn: van harte. Dat is wat je wint. Als het niet af moet, verdwijnt de druk. Er ontstaat ruimte. Je kunt weer iets ‘van harte’ doen. 

Hang jezelf niet op aan een resultaat. Investeer simpelweg wat tijd. Van harte! En dan stoppen.

Van harte in de tuin werken. En dan de hark opbergen.
Van harte lezen. En dan je boek dichtslaan.
Van harte je liedtekst leren. En ‘m dan weer wegleggen.

 

En ook…van harte schrijven. En dan: << versturen >>

Liefs,
Jo-Anne