Zaterdagmiddag. Ik kom thuis van mijn werk. Zet mijn fiets in de tuin. Buh…Moe… Ik plof dadelijk lekker op de bank, denk ik. Want er is niemand thuis. Heerlijk. Rust!  Ik doe de deur open, en… het is een rommeltje. Stoffig, overal ligt wat. Zucht…  Nu kan het bij mij twee kanten opgaan:  Ik word Mien Dobbelsteen. Poetsdoek in de ene hand, sprayflacon in de andere. En dan als een dolle tekeer. Want ik ga hier toch zeker niet in de rommel zitten? Ben je helemaal betoeterd! Ik zit pas lekker als het huis aan kant is. Wanneer Johan en Aron thuis komen, ben ik poepchagrijnig en nog steeds niet…

De herfst is in volle gang. Hoe dichterbij de feestdagen, hoe drukker het wordt. Alles gebeurt ineens tegelijk. Je bent nog niet klaar met pompoenen uithollen of je staat alweer een surprise in elkaar te lijmen. Die is nog niet uitgepakt of je zit alweer op de fiets naar een kerstborrel met je collega’s. De volgende ochtend smijt je een boodschappenkar tot de rand toe vol met eten en dan duik je de keuken in. Oh ja, en natuurlijk genieten want oh, wat heerlijk deze maanden.  Zo gaan we het dus niet doen.  Ik wil niet als een wervelwind richting de feestdagen. Niet uitgewrongen aan het kerstdiner zitten – met dikke…

Het is zover. Ik moet kiezen. Ga ik ervoor, of doe ik het niet? De zenuwen gieren door mijn lijf. Dan zegt mijn zoontje:  “Mama, het heeft een voordeel en een nadeel. Het voordeel is dat je straks erg trots op jezelf bent. Het nadeel is dat je eerst iets moet doen wat je heel eng vindt.”  Je hebt gelijk schatje… ik doe het.    En toen viel ik 37,5 meter naar beneden We zijn in de Efteling. Ik ga in de Baron.  Juist. De Baron. We staan in de rij. M’n vader, m’n broer en ik.  Wat als de beugel losschiet? Of als het karretje ontspoort? Wat als…. M’n…

We zitten aan tafel. Gebakken aardappeltjes, sla en een burgertje. De mayo en de ketchup staan er ook.  Aron heeft wat aardappeltjes op zijn bord. De burger is al afgekeurd. Die is vies. “Mag ik de ketchup even,” vraagt hij. Ja hoor. Een flinke kneep in de fles. Flats! Een plens ketchup belandt op zijn bord.  Johan en ik zitten heerlijk met onze neus in de aardappels. Mmm! Daarom hebben we pas na een poos door dat er iets niet klopt. Aron heeft steeds minder ketchup op zijn bord, terwijl de hoeveelheid aardappels gelijk blijft. Hmmm…  “Aron, eet eens wat aardappels.” “Die lust ik niet!” “Ja, maar je kunt niet…

Johans oma heette Helena. Lena voor intimi. Lena wist iets wat ik niet wist. In mijn huis lag een stapel verkreukelde kleren in een hoekje. Daar kwam ik niet, in dat hoekje. Nou… twee keer per jaar. De rest van het jaar was het er niet: “Nee, daar heeft mijn huis een ronde hoek. Mooi hè?”   Deze 8 woorden hebben grote kracht 2019. Een doodgewone zondag – Het is één van die twee mysterieuze dagen waarop de ronde hoek oplost. Het hoekje erachter wordt zichtbaar. De verkreukelde kleren kijken me aan en zeggen: “Zo, ben je daar eindelijk? Pas je ons nog?”  Ik huiver. Want ik weet wat ze…

Als het op lezen aankomt, ben ik Koekiemonster. De bieb is mijn koektrommel. Ik lees gulzig, en lang niet alles gaat naar binnen. Letters vliegen als kruimels in het rond. Maar dat mag de pret niet drukken. Ik lees het gewoon nog een keer. Tot alle kruimeltjes op zijn. Jammie! Ja. Ik ben een lezer. Altijd al geweest. En jij? De zomervakantie staat voor de deur. Een uitgelezen 🤣 moment om met een boek in een tuinstoel te ploffen. Zonnebril op, lekker drankje ernaast… en lezen maar.  Vandaag deel ik een kleine boekenlijst met je. Allemaal boeken die ik ’t afgelopen jaar heb verkruimeld. Boeken over zingen en dingen die daarbij…

Gisteren keken Johan en ik Julie & Julia op Netflix. Meryl Streep speelt Julia Child. Ze is de vrouw van een Amerikaanse expat. Net na WOII belanden ze in Parijs. Daar proeft ze voor ’t eerst de Franse keuken. Oh la la!!! Dit móet ze leren.   Julia geeft zich op voor een kookcursus. En ze loopt tegen een muur van dédain op. Wat verbeeldt ze zich wel?! Dat zij als Amerikaanse de Franse keuken meester zou kunnen worden? Daar is ze veel te lomp voor. En dan is ze ook nog eens een vrouw!  Maar Julia laat zich niet uit het veld slaan. Ze werkt zich te pletter. En…

Vandaag neem ik je mee naar Landgoed Sandwijck. Ben je daar wel eens geweest? Ik denk van niet – het ligt een beetje verscholen. Een goed bewaard geheim! Op het landgoed ontmoet je een onverwachte leermeester. Ga je mee?    Natuurlijk wil je dit gevoel vasthouden – maar kan dat wel? Je wandelschoenen knerpen over het grind van de parkeerplaats. Je loopt over een bruggetje. Dan duik je onder de stenen toegangsboog door. Het landgoed slokt je op…  Je ziet een vervallen schuurtje, omlijst door wit bloesemende bomen. Ruige velden worden afgewisseld met kleine stukjes bos. In het donker tussen de bomen slingert een watertje. Over de grond kruipen kleine…

Vroeger als de aardappels gaar waren, riep mijn moeder: “Kees! Stampen!” Dat wordt smullen, wist ik dan. In mijn familie zijn we goed in stampen. Of het nou aardappelpuree is of Duitse naamvallen. Stampen maar!  Maar soms is stampen niet genoeg. Dat ontdekte ik tijdens mijn studie Literatuurwetenschappen. De hoeveelheden waren véél te groot. Honderden pagina’s per week. Dat is niet te stampen!  Bovendien moest ik er slimme dingen over kunnen zeggen. Ik moest observeren en interpreteren. Dat noemden ze ‘close reading’. Close reading, goh… Stampen is makkelijker.    Zie hier: een monster van een liedtekst Gelukkig kun je liedteksten meestal prima stampen. En als het een keer niet lukt,…

Een paar maanden geleden schreef ik je over het leren van je tekst. Waarom je dat zou doen. Plus 9 tips om het voor elkaar te krijgen. Vandaag schrijf ik je opnieuw. Omdat ik weet dat het – zelfs met alle tips – een struikelblok blijft. Ik neem je daarom mee in mijn eigen proces.    Jammie! Dit heerlijke gevoel ken je Iemand schuift een doos handgemaakte bonbons onder je neus. Bijvoorbeeld deze. : ) Of je er eentje lust. Ha! Je tast met je ogen de vormen af. Leest op een kaartje welke vulling erin zit. Je maakt je een voorstelling van de smaak. Welke lonkt?  Deze! Je pakt…