Ik ben een Vissers. Wie ben jij?
Woensdagochtend. Ik zit buiten in de ochtendzon. Met mijn boek.
Zo’n boek verslind ik normaal in een paar dagen. Maar pfff… dit is te goed om snel te lezen. Ik proef elke zin apart. Dit boek eet ik met mes en vork.
Dan komt deze passage:
You must remember that I am of the Edema Ruh. We were telling stories before there were books to write in. Before there was music to play. When the first fire kindled, we Ruh were there spinning stories in the circle of its flickering light.
Uit: The Name of the Wind – Patrick Rothfuss
Dit is het verhaal van mijn familie
Ik leg mijn boek op schoot en huil. Ergens bij horen… Dat is een oerverlangen. Onze samenleving is zo gericht op het individu. En hier…. I am one of the Edema Ruh.
“Ja,” juicht mijn hart. “Nu wil ik!”
Ik ben een Vissers. Wij zingen. Mijn vader zingt. Zijn vader zong. En al zijn broers.
We zingen niet graag het hoogste lied. We zijn er zonder opsmuk. Goed voorbereid, stabiel en fijn besnaard.
Dankzij ons durven anderen ook te zingen.
Op zoek naar motivatie om te zingen? Doe hieraan mee!
En jij? Wat is het verhaal van jouw familie als het over muziek gaat? Wat is jouw plek daarin?
Misschien ben je een pionier in je familie. Of zet je juist een traditie voort. Misschien zwem je helemaal tegen de stroom in om je stem te laten horen.
Weet je wat ik heel gaaf zou vinden? Om JOUW verhaal op te tekenen. Wil jij – anoniem – jouw verhaal delen? Ik verzamel een paar verhalen. En deel ze in een volgende blog.
Hier zijn drie knallers van redenen om mee te doen:
- Je motivatie groeit wanneer je je succes viert. Ja, jouw keuze om te zingen is een succes.
- Je inspireert anderen om ook hun plek in te nemen.
- Het is ontzettend leuk om te lezen. : )
Dus… doe jezelf én anderen een plezier. Mail me!
Liefs,
Jo-Anne