Hulp uit onverwachte hoek

Vaderdag. We stapten een klein, oud boekhandeltje binnen. Het winkeltje lag prachtig: aan de brug over de Oude Rijn in Alphen. De zon scheen, het water fonkelde. We hadden de tijd. Na even snuffelen kochten we Klooster! – een tijdschrift over het monastieke leven. Het nummer ging over kluizenaars.  

Wauw… zo had ik het wel willen zeggen

Weer thuis nestelde ik me op de bank met kluizenaar Guerric Aerden. Hij vertelt dat hij soms overweegt om nog afgelegener te gaan wonen. Zelfs hij – een kluizenaar! – merkt dat hij moet waken over zijn rust: 

“Het is een voortdurende inspanning om in de rust te blijven. Dat kan alleen als je bereid bent iets te betekenen door niets te betekenen. Door namelijk je prestatiedrang op te geven, zonder daarbij je innerlijke tonus te verliezen.”

Dat is het, dacht ik. Precies dát!  

De magie zit ‘m in de combinatie

Guerric Aerden nodigt je uit om het presteren los te laten. Maar niet zomaar. Hij voegt er iets aan toe: verlies je innerlijke tonus niet. 

Wat bedoelt hij daarmee? Als ik het vertaal naar zingen, zeg ik: 

• koester je verlangen
• wees nieuwsgierig
• luister naar je lichaam

Durf je je startpunt te omarmen? Met valse noten, wiebels en kikkers. En dan met heel je hart voelen waar je heen wil. Zonder jezelf die kant op te forceren. 

Je hoeft de route niet te weten. Je lichaam weet de weg. Die ontvouwt zich als je luistert.

Jo-Anne